بسم الله الرحمن الرحیم
جمعه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۷، ۰۷:۴۴ ب.ظ
سخنم را با نام و یاد خدا آغاز می کنم ...و از خدا می خواهم در مسیر و طریق خودش قرار گیرم بازهم بدون نام و نشان و عنوان... فارغ از هر اسم و رسم .. برای هیچکس... یا برای همه...بخاطر عشق این واژه ی نایاب... کم یاب. به خاطر چیزهایی که بقا دارند و باقی می مانند، به خاطر شعر و سحر... سحر و مستی.... مستی و بی خبری از دنیای آدم بزرگها... دنیای خواهش ها و نفس ها... دنیای حساب و کتابها و روز و شبهای خسته... جایی که ما را نمی خواهد. و ما در طلب آنیم.
روز و شب در طلبت ناله و افغان دارم
این چه سری است که من در طلب جان دارم
